Zevenblad

Zevenblad
Aegopodium podagraria
Schermbloemenfamilie
---------------------------------------------------------------
Zevenblad is, met fluitenkruid, de meest voorkomende soort van de grote schermbloemenfamilie. Het behoort tot de 40 plantensoorten die het meest in ons land voorkomen.
De plant heeft sierlijke schermen met witte bloemen maar als je zevenblad in je tuin hebt, ben je daar toch niet blij mee. Het is namelijk een van de ergste onkruiden die je kunt hebben en bijna niet weg te krijgen. Dat komt door de ondergrondse, kruipende uitlopers die overal boven de grond komen.
Zo kan het grote oppervlakken bedekken waarbij het weinig eisen stelt aan de bodem, een voedselrijk plekje in de schaduw is genoeg. Er bestaan verschillende volksnamen die uitdrukking geven aan de ergernis van veel tuinliefhebbers zoals tuinmansverdriet of grondpest.

Zevenblad is rijk aan vitamine C en bevat mineralen zoals calcium en magnesium.
In de alternatieve keuken is zevenblad wel geliefd, het smaakt enigszins naar peterselie. De jonge blaadjes, die al in februari verschijnen, kunnen rauw worden gegeten. In vroeger tijden was dat een uitkomst na een lange winter zonder verse groenten.
Daarvoor werd het in tuinen aangeplant met als resultaat dat we nu op veel plaatsen deze woekeraar aantreffen.
Een methode om zevenblad in bedwang te houden is dan ook er zoveel mogelijk van te eten! Door het wegplukken van de bladeren putten we het wortelstelsel uit zodat er tenslotte geen uitlopers meer opkomen.
Het blad kan gekookt worden zoals spinazie. Een stamppot, samen met brandnetel, moet ook erg lekker zijn. Wie buiten de eigen tuin gaat zoeken naar zevenblad om op te eten, moet wel bedenken dat sommige leden van de schermbloemenfamilie giftig zijn.

Monniken kweekten de plant in hun kloostertuinen vanwege de geneeskrachtige werking die er nog steeds aan wordt toegeschreven. Zevenblad versterkt de werking van de nieren waardoor afvalstoffen beter worden afgedreven. Zo zou het helpen tegen jicht ofwel podagra, een aandoening die vroeger wijd verbreid was. De soortaanduiding ‘podagraria’ wijst op dit gebruik, het betekent ‘voetjicht’. Een kompres van de bladeren en de gekneusde wortels op de pijnlijke plaats zorgde voor verlichting.

De geslachtsnaam Aegopodium betekent ‘geitenvoet’, wat slaat op de vorm van het blad. In de Baronie wordt zevenblad ‘geitenpoot’ genoemd.  De Nederlandse naam ‘zevenblad’ is duidelijk: de meeste bladeren hebben zeven deelblaadjes.

Bloem 5 witte kroonbladen, diep uitgerand. In schermen met 10-20 stralen. Geen omwindselbladen of omwindselblaadjes. Zie foto 3.
Hoogte 0,60 – 0,90 m.
Bloeitijd Juni - juli
Blad Een volledig ontwikkeld blad is dubbel drietallig, verdeeld in 9 deelblaadjes. Zie foto 2. Heel vaak zijn er maar 7 ontwikkeld.
De bovenste bladen zijn drietallig. De deelblaadjes zijn ongelijk gekarteld, gezaagd en langwerpig tot eirond.
Stengel Rechtop, kantig gegroefd.
Vruchten Tweedelige splitvrucht. Bruin, eivormig en geribd, 3 – 4 mm.
Overig Vaste plant met talrijke ondergrondse uitlopers.
Standplaats Op vochtige, zeer voedselrijke, beschaduwde, omgewerkte grond.
In Breda In plantsoenen onder bomen, brandgangen, langs de singels.
Vergelijk Gewone berenklauw (Heracleum sphondylium). Deze plant is echter groter, de bladen veel grover gekarteld en er zijn wel omwindselbladen en omwindselblaadjes aanwezig.

 

Een samenwerking van IVN Mark&Donge en KNNV Breda