Kantige basterdwederik

Kantige basterdwederik
Epilobium  tetragonum
Teunisbloemfamilie
---------------------------------------------------------------
Het geslacht basterdwederik is berucht vanwege de moeilijk uit elkaar te houden soorten. Althans zonder loep. Met wat vergroting en een goede flora is er wel uit te komen. De belangrijkste verschillen zitten in de hoeveelheid en soort beharing op de stengel.
Beharing bij planten is meestal bescherming tegen zuigende insecten.
Het geslacht basterdwederik bestaat uit soorten die kleine onopvallende bloemen hebben. De uitzondering is het harig wilgenroosje (Epilobium hirsutum). Deze forse plant heeft grote paarse bloemen en vormt vaak dichte bestanden aan het water waardoor hij nog meer opvalt.
In het najaar splijten de doosvruchten van de basterdwederik en wordt het zilverkleurige zaadpluis zichtbaar. Dan is de basterdwederik misschien wel op zijn mooist.

De kantige basterdwederik is in de stad vooral en vaak te vinden in brandgangen. Kenmerkend voor de soort is dat de stengel moeilijk samendrukbaar is en dat de stengel lijsten heeft. Dat is duidelijk voelbaar. Daarom heet hij ook ‘kantige’ basterdwederik. De naam ‘wederik’ betekent ‘wilg’ en dit is vanwege de gelijkenis met het wilgenblad. ‘Basterd’ is natuurlijk ‘bastaard’ of onecht. Dit om de plant te onderscheiden van de echte wederik die geneeskrachtige eigenschappen heeft. Deze ‘echte’ wederik is de grote wederik (Lysimachia vulgaris) en kan bloedingen stelpen. Als zalf werkt hij ontsmettend op wonden. De basterdwederiksoorten hebben geen van alle medicinale kwaliteiten.

De geslachtsnaam ‘Epilobium’ betekent ‘op de peul’ en geeft de positie van de bloem aan op de top van het vruchtbeginsel. De soortaanduiding ‘tetragonium’ betekent ‘vierkantig’ en verwijst, net als de Nederlandse naam, naar de lijsten op de steel.